arza hacet yok...halim sana ayandır..söze gerek yok susuşum sana kelamdır..dile gerek yok sesizliğim sana beyandır..

Dinle beni yüreğim...sadece ve sessizce dinle....ve selam et yüreğim...sevdaya aşka dair ne varsa hepsine selam et.........

Bir yalvarışla çıkmıştık yola biz...bir haykırışla...umutlarımızı anlatmıştık susayan gönüllere.....biz sevdanın esiriydik yüreğim....biz aşk askeriydik...

Şimdi bir köşede bükükse boynumuz...ağlıyorsak hala,incilmişsek yine toparlanma zamanı yüreğim....bu yolda acının adını GÜL koyduk biz....zehirin adını BAL koyduk biz....itselerde, herkesi DOST bildik biz....bilelim yüreğim hep böyle bilelim biz...

Dertlere siper olma zamanı,gönüllerde sevda olma zamanı..yüreğim kışın bahar olma zamanı....hadi bir umut yine...kalkalım ayağa..hadi silelim gözyaşlarımızı...kimse görmesin bilmesin ağladığımızı...dostumuz olan geceyi bekleyelim yüreğim....ve de bizi yalnız bırakmayan yıldızlarımızı..onları dost seçtik biz kendimize...çünkü hem çok uzaktırlar hemde çok yakındırlar...ve de ışıklarıyla geceyi ne güzel aydınlatırlar...örtsün yüreğim gece bütün yaralarımızı....saklasın bizim gözyaşlarımızı.....elimizi kaldırdık ya semaya biz....UNUTMA yüreğim biz istedik aşık olmayı RABBİMİZDEN...biz istedik dertleri can-ı gönülden...gelsin dedik...sevginin fedakarlığı olacaktı elbet....

Yüreğim aşıklar için burası sadece bir gölgelikti..yani o kadar kısaydı..O yüzden aşıklar buraya hiç kıymet vermediler....kimseyi incitmediler..değmezdi ki zaten bir gölgelikti bura onlar için...onların yurdu aşıklar diyarıydı.....ne kadar uzağız dimi yüreğim oraya..gayret yüreğim...gayret ve az sabret yüreğim....kapı kapı dolaşma zamanı şimdi...sevginin sahibini anlatmak için...kovulsak ta anlatma zamanı yüreğim aşkın sahibini tanıtmak için...anlatalım haykıralım ve yanalım yüreğim...nereye gidiyor bu insanlar diye....ağlayalım yüreğim ağlayalım...bize sevgiyi öğretmişti RABBİM....sevgiyi tanımamız için bize anne baba eş dost göndermişti.....ama bunlar araçtı yüreğim...basamak basamak HAKKA ulaşmak için....sevmekti yüreğim sadece onun için...

Hüzün mevsiminde dökülen yaprak gibiyiz....savrulduk her yere..kaybettik benliğimizi..unuttuk nerden geldiğimizi ve nereye gittiğimizi....ve şimdi yüreğim....hatırlama ve hatırlatma zamanı...gözler sahtelikleri gördü hep..eller sahteye uzandı hep...kaç el yetim başını okşuyor yüreğim...kaç el bir gözyaşı siliyor....oysaki bu eller bize yüreklere dokunmak için verilmişti...ve kaçımız şimdi gerçekleri görüyor..kaçımız işine geleni görüyor....oysa yüreğim bu gözler hakkı görmek için verilmemişmiydi.....
ve kaçımızın kulağında sevgi sözcükleri çınlıyor....kaçımız iyi şeyler duyuyoruz..oysa bunların hepsi bize bir duyguyu büsbütün yaşamak için verilmişti....aşk...
işte ozaman göz onu görürdü,kulak onu duyardı,ayak ona varırdı,el ona uzanırdı....

Hasret yükünü sırtlayarak çok yollar aldık...gözyaşlarımızı gönlümüze akıttık...ve yüreğim senle beraber kanadık,acıtıldık,incitildik,itildik......varsın yapsınlar yüreğim....biz burda kalıcı değiliz...varsın yapsınlar yüreğim biz lanet edici değiliz....her şeyi gören her şeyi görüyor yüreğim...sen üzülme...mahzun olma....

Umut hayalimiz olsun..sevdamız sermayemiz olsun...gözlerimiz ışığımız olsun...sözümüz özümüz olsun...halimiz aşkımız olsun...benliğimiz HAK ESİRİ olsun.....güneşimiz rüyamız olsun....ve bir gün öldüğümüzde adımız AŞIK konsun.....
hep diyorum ve hep diyeceğim yüreğim sanma aşk kolay değildir....aşıklar diyarınaavarmak kolay değildir...bedelde herşeyi ister....aşıklar kendilerini düşünmezlerdi kendileri yoktiki zaten onlar hiç buraya ait olmadılarki....onların yaşadığı acıları yaşamadan bu yolda sana yol yok yüreğim..yol yok.....

ve yüreğim yine gitme zamanı...

alıntıdır...................

^^^^ HAYAT ZOR??!!!^^^

Giden zamanı geri getirmeye ve gidenleri döndürmeye hangimizin gücü yeter? Hangimiz "o an" söyleyeceklerini söyleyemediği veya yanlış şeyler diline geldi diye "o an"ı tekrar yaşatabilir??

Kim ağlattığı insanı, ağlattığı anda güldürebilmek için vakti geriye sarabilir??? Kesinlikle bunlar ancak teknoloji yardımıyla insanın beyninde olabilecek şeyler! Araçlar: photo, video, rüya..

Ama gerçekte???? Ya photo kapanınca, video bitince, rüyadan uyanınca... "Hayat" dedikleri hatta "hayat zor" dedikleri işte o zaman başlıyor.......

Ben, ben, hiç birşeyi geri alamam, yaşadıklarımı baştan yaşayamam, onlar oldu, bitti, ben, ben bunları düşündükçe "hayat"ımı "zor"laştırırım, herkes gibi "hayat zor" derim, ertesi gün, gülerim, geçerim, onlar oldu, bitti.......

Gerçekten mi?? Gerçekten bu kadar "basit oldu ve bitti" diyebilir miyim? Hiç hatırlamaz, hiç düşünmez, hiç ağlamaz mıyım?

Ne zaman "bunu yapmamam lazım!" desem onu olağandan hızlı yerine getiririm, ne zaman "bunu düşünmeyeceğim!" desem onu olağan fazla düşünürüm, ne zaman "burdan gitmem gerek!" desem orda olağandan fazla kalırım, ne zaman "onu söylememem gerek!" desem onu ilk önce sölerim, ne zaman "şu an ağlamam çok saçma!" desem hıçkırıklarla ağlarım..............

Saçma ama denge yoksunu bir insanım!

Kendim için : hüzünlüydü dün, sakardım, ağlamaklıydım, fazla duygusaldım, durgundum, neşesiz sayılırdım, romatiktim ayrıca..

Ama bugün....

Güne bomba başlayıp hızlı bitirmek istiyorum ve yarın geceyi sabaha ulaştırıp içime çekmeyi düşünüyorum!

Başka türlü "hayat zor!"....